Een samenvatting van mijn zomer!

De start van de zomer was nog even moeizaam omdat er in eerste instantie nog even niet gereisd kon worden. In dat probleem zag ik kansen! Om te zorgen dat ik over 20 jaar ook nog op sneeuw, ijs en gletsjers kon gidsen besloot ik ons huis te verbouwen en energie neutraal te maken. Door te isoleren en het plaatsen van een warmtepompboiler en zonnepanelen is ons huis nu vrijwel helemaal energie neutraal. Niet alleen goed voor het milieu dus maar ook goed voor mijn eigen werkgelegenheid:)

Omdat het voor Nederlanders nog niet echt makkelijk was om te reizen besloot ik om voor een Oostenrijks gidsenbureau een beginnerscursus alpinisme te gidsen. Daar werd onder andere het prusikken en de gletsjerspleet redding goed geoefend en beklommen we de Grossvenediger.

In de buurt van de Neue Prager Hütte vonden we een prachtige gletsjerspleet waar we zeer realistisch de seilrolle konden oefenen.

In eerste instantie werd de klassieke manier geoefend waar er alleen prusiktouwtjes, karabiners en knopen gebruikt mogen worden. Met een microtraction is een redding weliswaar stukken makkelijker en sneller maar het is belangrijk om eerst de basis te leren want wat doe je als je de microtraction vergeten bent of laat vallen? En geoefend werd er! Bij voldoende oefening zie je dat zelfs een dame van 60 kg een man van 90kg uit de spleet kan trekken!

Na deze prachtige beklimming stonden er 8 deelnemers klaar voor de beklimming van de Gran Paradiso. Omdat de meeste deelnemers nog geen ervaring hadden met het lopen op stijgijzers en gletsjers oefenden we dat eerst nog uitgebreid op de Mer de Glace.

Om het nodige zelfvertrouwen op te doen hebben we het wat moeilijker en steiler gemaakt dan het terrein op de Gran Paradiso en dat zorgde voor wat extra uitdaging, plezier en dus ook zelfvertrouwen! Twee dagen later stond iedereen met een tevreden gevoel op de top!

Daarna was het tijd voor een zeer uitdagende klimweek! Ruud had mij voor het 8ste jaar op rij geboekt voor een aantal privé beklimmingen. In de jaren 70 en 80 behoorde Ruud misschien wel tot de Nederlandse klimtop. Inmiddels dik in de 60 kan hij nog steeds behoorlijk klimmen maar als het echt moeilijk wordt mag ik voorklimmen. Ondanks dat het mijn werk is voelt deze week toch een beetje als vakantie aan. De scheidslijn tussen hobby en werk is soms dun. Ik geef Ruud dan ook een beetje korting met de deal dat we dan tochten uitkiezen die ik persoonlijk ook graag nog wil klimmen. Ruud heeft alle 4000ers van Zwitserland al beklommen en ik alle 4000ers van de Alpen dus dan kom je al snel bij toppen van 3900 meter uit:) Stiekem hoop ik naast alle 82 4000ers van de Alpen ooit ook nog eens alle 49 toppen tussen de 3900 en 4000 meter te beklimmen. Daarom kozen we ervoor om de Pointe Durand en de Pointe Puiseux te beklimmen. Die toppen zijn onderdeel van de Pelvoux in de Ecrin. Omdat de rots daar zeer slecht was besloten we om na die beklimming wat moeilijkere maar betere rots op te zoeken. Vanuit het dal liepen we langs de pittoreske Refuge des Bans en beklommen de prachtige Arête Coste Counier. Met meer dan 20 touwlengtes t/m 5C een uitdagende tocht!

Na een week rotsklimmen werd het weer tijd voor wat hoog alpien werk met veel sneeuw, ijs en prachtige uitzichten. Er stonden 8 deelnemers te popelen om in 2 dagen 7 toppen van 4000 meter te beklimmen. Om dat verantwoord te doen zouden we vanuit de Refuge Albert Premier boven Chamonix de Aiguille du tour beklimmen om goed geacclimatiseerd aan het echte werk te beginnen. Daarbij werd ik goed geholpen door aspirant bergggids David Bacci.

Na nog een extra overnachting op de Aiguille du Tour daalden we af naar het dal om goed uitgerust aan de 4000ers te beginnen. De deelnemers waren fit en het weer zat nogal mee dus het toppenhoppen kon beginnen! Vanuit de Rifugio Gnifetti beklommen we de Piramide Vincent, Balmenhorn, Schwarzhorn, Ludwigshöhe en de Punta Margherita waar de gelijknamige hut staat. Daarmee beklommen we dus 5 4000ers op een dag! Het uitzicht op de Matterhorn wat we die avond hadden vanaf de 4554 meter hoge Margherita was magistraal! Door de hoge ligging van de hut zagen we de top van de Matterhorn feitelijk onder ons liggen!

Door de grote hoogte sliepen niet al te best maar omdat we vanuit de hut binnen 30 minuten klimmen alweer op de volgende en hoogste top van de week stonden werd dat als snel vergeten. Met de Zumsteinspitze en de Parrotspitze hadden we dus alle 7 beoogde 4000ers van het Monte Rosa massief beklommen!

Hierna nam ik de tijd om weer eens een weekje voor mijzelf te beklimmen. Samen met Sytse Roos besloten we om naar de Refuge Envers des Aiguilles te lopen. De rotspieken boven de hut staan bekend als de beste rots van Chamonix. Sytse en ik hadden er beide al meerdere routes geklommen en besloten om voor de langste route te gaan. We kozen voor de route Republique Bananiëre: 25 touwlengtes t/m 6c waarvan het gross zesde graads is. Vanwege de lengte en de moeilijkheid maar ook om te oefenen besloten we met haulbags te klimmen. Het voordeel daarvan is dat je zonder rugzak kunt klimmen, het nadeel is dat je de haulbags met een takelsysteem nog omhoog moet slepen! Van tevoren hadden we al het vermoeden dat we de route niet in een dag zouden kunnen beklimmen. Doordat we onderweg niet nog een hutje tegen zouden komen moesten we dus zelf onze slaapzak, matje en brander omhoog slepen om ergens midden in de wand te overnachten. Het klimmen was fantastisch en uitdagend! De lange lengtes van soms 50 meter zorgden ervoor dat we niet voldoende nuts en friends mee hadden waardoor we ons soms weer moesten laten zakken om weer zekermateriaal op te halen of een flink aantal meters zonder zekering moesten klimmen.

Na deze beklimming stond er een heel ander programma voor de deur! Met het TV programma 3 op reis zouden we proberen om de Gran Paradiso en de Mont Blanc te beklimmen. Ik had natuurlijk de hoop dat ik presentatrice Geraldine Kemper naar de top mocht gidsen maar het werd iemand anders. In plaats van Geraldine mocht ik met Maurice Lede op pad. Qua looks niet helemaal wat ik gehoopt had maar verder wel een hele symphatieke, leuke en fanatieke gast om mee op pad te zijn en ook met de regisseur klikte het goed. De beelden werden geschoten door Hylke Knot waar ik al vaker mee op pad geweest ben en die afgelopen voorjaar zelfs op de top van de Mount Everest stond als cameraman. Je kunt je voorstellen dat dit een waanzinnig mooie aflevering wordt! Of ze de top hebben gehaald kan ik nog niet verklappen. De uitzending staat later dit jaar gepland. Like even mijn instagram pagina als je op de hoogte gehouden wil worden wanneer dit wordt uitgezonden!

De laatste week van de zomer stond er nog een prachtige beginnerscursus alpinisme in Arolla op het programma. Ik was inmiddels redelijk uitgeblust dus alle inspanningen van afgelopen maanden maar door het enthousiasme van de deelnemers vond ik toch nog wat energie.

Daar werd wederom flink geoefend met remmen in de sneeuw, aan touw gaan op de gletsjer en alles wat er bij een beginnerscursus geoefend moet worden. Tijdens het oefenen beklommen we ook nog de Pointe de Vouasson en La Luette. Met die prachtige cursus kwam mijn zomer tot een einde!

Aankomend najaar ga ik tussen 1 oktober en 1 januari op sabbatical. In oktober ga ik met mijn vriendin op de fiets wat hoogtemeters maken! In 4 weken tijd staan er in Slovenië, Montenegro en Griekenland ca. 20.000 hoogtemeters op gravel gepland!

Ben je enthousiast geworden van al deze verhalen? Dan heb ik goed nieuws nieuws want deze verhalen kun je ook mét mij beleven! De data voor de skireizen én de alpinismereizen staan al in de agenda. Wist je trouwens dat ik in de zomer ook een nieuwe reis aanbied? De Dolomieten vormen het perfecte cursusgebied om op nuts en friends meerdere touwlengtes te leren klimmen.