De Mittellegi Graat op de Eiger met een Japanner

Tsuchihashi Yoji

De Mittellegi Graat is waarschijnlijk de Elegantste manier om de Eiger te beklimmen. Via het gidsen bureau in Grindelwald kreeg ik de opdracht om een Japanner veilig omhoog te gidsen. De grootste uitdaging voor deze beklimming lag voor mij bij het uitspreken en onthouden van zijn naam; Tsuchihashi Yoji. In het treintje naar het Jungfraujoch trof ik hem. Na 10 jaar geleden de Matterhorn beklommen te hebben was zijn grote droom om de Mittellegi Graat te beklimmen. Na verwoede pogingen zijn naam juist uit te spreken vroeg ik hem of er ook een afkorting of een koosnaam voor zijn naam bestond, nee die was er niet. Zijn engels was even goed als mijn Japans. Dat werd dus handen en voeten communicatie!

Station Eismeer

Richting het Jungfraujoch baant zich het treintje een weg door de Eiger. Bij station Eismeer stappen we uit, midden in de berg. Voordat we het circus van camera's en toeristen achter ons laten zetten we onze hoofdlampjes op onze helm en duiken een donker tunnel systeem in. Het donker van de tunnel vormt een prachtig contrast met de gletsjer wereld waar we in terecht komen. Het weerkaatsen van de zon in de sneeuw verblind onze ogen die nog aan het donker gewend zijn. Na het opzetten van onze zonnebril zien we de Lauteraarhorn, de Schreckhorn en de indrukwekkende Fischerwand op de Gross Fiescherhorn.

Mittellegi Hut

Om bij de hut te komen volgt een wandeling over een hanggletsjer en na het overwinnen van de Bergschrund komt eigenlijk de moeilijkste pas van de hele toer. Een vierde graads pas in brokkelige rots is normaal gesproken al lastig maar de 'abgeschichteter fels' waar de Eiger bekend om staat zorgt voor nog wat extra spanning. Na 2 uur klimmen en goed zoeken bereiken we de Mittellegi hut. De hut past maar net op de smalle Mittellegi Graat en je vraagt je af wie er op het idee is gekommen om hier een hut te bouwen. Vooral als je bedenkt dat er tijdens de bouw van de hut nog geen helikopters bestonden!

Mittellegi Graat

Voor iedere bergbeklimmer is het een droom om ooit eens op de Eiger te staan. Voor mij was het dus extra speciaal omdat ik ook nog betaald werd terwijl ik een droom verwezenlijkte! De nacht camoufleerde de dieptes van de steile noord en zuidwand van de Eiger. Dit was gunstig want zo kon Tsuchihashi Yoji, die ik inmiddels gewoon Yo noemde, rustig wennen aan de luchtige passages (het bleek dat Yo  leraar was en dat de kinderen bij hem op school ook gewoon Yo noemden). De steilere delen van de Mittellegi Graat waren goed afgezekerd met dikke vaste touwen die door de lokale gidsen al in 1926 geplaatst waren. Dit was ook wel nodig want het afzekeren was vrijwel onmogelijk geweest. De eerstbeklimmers moeten de route bijna gesoleerd hebben.

Geschiedenis

De luchtige Mittellegi graat en het gevarieerde wolken dek in combinatie met de opkomende zon zorgde voor prachtige uitzichten. Ik had inmiddels al meerdere boeken gelezen over de Eiger en de gedachtes die ik gevormd had tijdens het lezen van die boeken werden hier werkelijkheid. We klommen voorbij aan de 'Lauper route' en ook waren de beroemde 'uitklimspleten' van de klassieke noordwand mooi te zien. En dan te bedenken dat de eerstbeklimmers in de jaren 30 maar 1 paar stijgijzers per touwgroep hadden!

De top van de Eiger

Na 4 uur klimmen stonden we op de top van de Eiger! Voor Yoji was het '10 years big dream very important happy'! Het was echter nog opletten geblazen want we waren pas op de helft. Door steenslag wordt het in de zomer afgeraden om de westflank af te dalen dus kozen wij ervoor om via de Eiger Jocher richting het Jungfraujoch af te dalen. De afdaling duurde nog net zo lang als de beklimming. Een complex geheel van afklimmen, abseilen, 4e graads rotsklimmen en een gletjer wandeling bracht ons terug bij het Jungfraujoch. Ik nam afscheid van Tsuchihashi Yoji want voor mij stond de volgende dag de beklimming van de Jungfrau op het programma. Voor het eerst in 2 dagen kreeg ik het voor elkaar zijn naam juist uit te spreken!