Skiën op de hoogste toppen van de Alpen

De afgelopen paar jaar ben ik druk geweest met het beklimmen van alle 4000ers van de Alpen. Hoewel de meeste daarvan meestal met 'klimmen' geassocieerd worden is het ook mogelijk om een aantal van die 4000ers met ski's te beklimmen.

Van die 82 toppen zijn er zelfs een stuk of 35 (gedeeltelijk) met ski's te beklimmen en af te skiën. Alles hangt natuurlijk samen met je skiniveau, je ervaring met toerskiën en of je ook kan klimmen. Van die 35 toppen zijn er een flink aantal waarbij het niet erg logisch is om ze met ski's te doen omdat je óf heel lang met de ski's op je rug moet klimmen óf het kan zijn dat het alleen voor de wereldtop mogelijk is om er vanaf te skiën.

Als je de extreme toppen weglaat dan blijven er voor de 'gewone' toerskiër, die weliswaar een ijzersterke conditie en een zeer goede ski- en spitzekehr techniek heeft, ongeveer 20 toppen van 4000 meter over waar je vanaf kunt skiën. Van die 20 toppen beklom ik er 9 op ski's. In mei 2015 beleefde ik misschien wel mijn mooiste toerski week tot nog toe. Samen met Claudio, een goede gids uit het Italiaanse Valpelline, en een clubje zeer sterke en gemotiveerde klanten beklommen we er in een week tijd 5 waarvan de meest indrukwekkende de Grand Combin was.

Voordat we daar aan begonnen beklommen we, om in te komen, eerst nog wat makkelijkere 4000ers. Alles is daarbij relatief want vrijwel alle 4000ers die je met ski's kunt beklimmen zijn alleen weggelegd voor hele ervaren toerskiërs. Iedereen had vooraf al ruimschoots geacclimatiseerd dus kozen we voor Saas Fee waar meerdere 4000ers te beklimmen zijn. Vanuit de Brittania Hütte beklommen we de Alphubel (4206m)!

Vroeg in de ochtend vertrokken we vanuit de hut en met een klein stukje skiën doorkruiste we het skigebied van Saas Fee om vervolgens de spletenrijke Feegletsjer omhoog te vellen. In het donker en van onderaf heb je geen overzicht en dat zorgde voor de nodige spanning en wat zoekwerk. Nadat we eindelijk door het spleten labyrinth gemeanderd waren stonden we voor de crux van de route. De topwand van ca. 40 graden steil overwonnen we door een flink aantal keer spitzekehren.

Na deze flinke inspanning werden we beloond met een prachtig uitzicht op het Monte Rosa Massief en bijna alle 4000ers rondom Saas Fee en Zermatt. De benen waren al aardig vermoeid maar gelukkig moest het toetje nog komen en dat motiveert! Het mooie van de Alphubel is dat je niet dezelfde weg terug hoeft als je gekomen bent.

Vanaf de top ligt de steile afdaling naar het Alphubeljoch voor je klaar en vanaf daar ski je in heerlijk mellow terrein door richting de Täschhütte waar je de vellen weer onder plakt. Binnen een uur sta je op de Allalinpas en ski je via de Allalin gletsjer weer terug naar de Brittaniahütte.

Vanaf de afdaling bekeken we nog snel de klim naar ons doel voor de volgende dag, de Strahlhorn(4190m) ! De Strahlhorn is misschien wel de vlakste 4000er die je kun doen maar de crux zit hem in de afstand. Hoewel je vanaf de hut 'maar' ca. 1300 hoogtemeters hoeft te overbruggen duurt de klim al snel 6 uur. Met het zuur van de vorige dag in de benen en de ellenlange gletsjer waarbij niets dichterbij lijkt te komen staan we uiteindelijk toch met een zeer voldaan gevoel op de top!

Het eerste deel van de afdaling is nog relatief vlak maar met een steilte van 35 graden is de afdaling naar de Mattmark Stausee fantastisch en met 2200 hoogtemeters behoorlijk lang. De 'pech' van deze week was dat de weergoden ons maar geen rust wilden geven. Daarnaast leek iedereen onuitputtelijk gemotiveerd om direct door te gaan naar de volgende top! Nog tijdens de afdaling van de Strahlhorn kwam het plan om de Grand Combin te beklimmen al boven drijven.

Na een goede nacht in de Jeugdherberg van Visp vertrokken we de volgende ochtend naar Fionnay in het Val de Bagnes, vlakbij Verbier. In mei ligt er niet veel sneeuw meer in het dal dus de eerste 2 uur lopen we met de ski's op de rugzak richting de Cabane Panossière.

Vanaf de hut kunnen we de Grand Combin prachtig zien liggen. De Noordwand is bezaaid met gigantische seraczones (deels overhangende ijsmassa's) waar af en toe een stuk naar beneden kan vallen. Gelukkig kun je het grootste deel met een grote boog omzeilen en is het deel waar wij omhoog zullen gaan relatief stabiel.

In het verleden was het gebruikelijk om via 'Le Corridor' omhoog te klimmen maar omdat je daar een aantal uren geëxponeerd bent aan de seracs is die route niet meer gebruikelijk bij het omhoog gaan. Omdat je op ski's vrij snel bent daal je daar nog wel af wat voor de nodige spanning kan zorgen. Wij kiezen bij het omhoog klimmen voor het Couloir de Gardien. Die route is bovenin ca. 50 graden en daarmee weliswaar een stuk steiler dan'Le Corridor' maar wel minder gevaarlijk. Bovenin traverseer je nog wel tussen de indrukwekkende ijsmassa's door. Sommige delen zijn flink vereist en zekeren we daarom met een paar ijsboren af.

De opluchting is groot als we uiteindelijk bovenaan het couloir staan. De weg ligt nu open naar de 3 toppen van de Grand Combin! De gigantische afmetingen van de Grand Combin zorgen ervoor dat de berg beschikt over 3 toppen. De Combin de Grafeneire is met 4314 meter de hoogste en wordt geflankeerd door de Westelijke Combin de Valsorey en de Oostelijke Combin de la Tsessette.

De 2 eerst genoemde toppen zijn vanaf de bovenkant van het couloir vrij makkelijk te bereiken en al snel staan we op beide toppen! Omdat de Grand Combin vrij eenzaam in het landschap staat heb je vanaf hier een fantastisch uitzicht. In het Zuid Westen zien we het gehele Mont Blanc massief en ten Oosten van ons zien we de Matterhorn en de Dent Blanche prachtig liggen!

De Combin de la Tsessette is wat lastiger te bereiken en ligt wat geïsoleerd. Vanaf de hoogste top klim je langs een geëxponeerde graat omlaag die uiteindelijk uitkomt bij een wandje van 50 graden. De meeste mensen zien het niet zitten om hier af te skiën. Claudio en ik vormen een goed team en zorgen dat iedereen abseilend beneden komt. Alleen Derk heeft nog zin in een extra afdaling en vraagt of hij zelfstandig naar beneden mag skiën.

Ik weet dat Derk ooit één van de langste en hoogste couloirs van de Alpen heeft afgeskied. Hij kan als 1 van de weinige Nederlanders zeggen dat hij het ca. 1800 meter hoge Marinelli Couloir vanaf het Silbersattel nabij de Dufourspitze (4634 m) wat bovenin ca. 55 graden steil is heeft afgeskied! Die prestatie geef mij het vertrouwen om hem zelfstandig naar beneden te laten skiën wat hij dan ook moeiteloos doet!

Eénmaal beneden aangekomen vormt de Combin de la Tsessette nog een mooi toetje. We proberen even bij te komen en te genieten van de prachtige tocht maar de wind maakt het minder comfortabel. Claudio en ik proberen iedereen te laten ontspannen en even bij te laten komen want het spannendste van de dag moet nog komen. De afdaling door 'Le Corridor' ligt nu voor ons en door de Seracs is stoppen daar geen optie.

Samen met Claudio bedenken we het plan om 1 gids voorop te laten skiën die de weg wijst en de andere gids sluit af om te helpen voor het geval iemand valt en om iedereen aan te sporen door te skiën. Ik ski voorop en al mijn zintuigen staan op scherp! Het skiën is lastig omdat het sneeuwdek bezaait ligt met brokken ijs van eerder gevallen seracs. Al skiënde probeer ik tussen de gletsjerspleten door in één keer de juiste weg te vinden. Tegelijkertijd probeer ik te luisteren voor het geval er ijs valt. Ik probeer zo snel mogelijk door te skiën en kijk telkens om of iedereen nog netjes met ongeveer 50 meter afstand achter me aan skiet. Het stokteken van Claudio verteld me dat het goed gaat en dat ik door kan skiën. Ik voel mijn bovenbenen behoorlijk branden maar dwing mezelf door te skiën en probeer iedereen achter me scherp te houden door aanwijzingen te geven en ze aan te moedigen.

Als we eenmaal in veilig terrein staan zie je de spanning bij iedereen wegvallen en rest alleen de prachtige afdaling naar de hut. Op de Cabane Panossière drinken we met prachtig uitzicht op de Grand Combin een biertje om de beklimming te vieren. Wat een fantastische tocht!

In april sta ik een aantal keer in het theater en vertel ik over nog meer prachtige beklimmingen! Ik vertel over de beklimming van 82 Alpentoppen hoger dan 4000 meter, de 8611 meter hoge K2 en 2 onbeklommen toppen in Groenland.Hoewel ik de meeste beklimmingen zonder ski's deed ben je natuurlijk ook als freerider, off piste skiër of als toerskiër welkom bij 1 van onderstaande lezingen:

- 11 april Theater De Bussel, Oosterhout
- 13 april Schouwburg Amphion, Doetinchem
- 16 april Rabotheater de Meenthe, Steenwijk
- 17 april Rijswijkse Schouwburg, Rijswijk
- 18 april Theater aan de Slinger, Houten
- 20 april Theater De Vest, Alkmaar

Korting op tickets!
Profiteer van € 3,00 korting op de ticketprijs door gebruik te maken van deze kortingscode (vouchercode):

J17J18MN

Meer info voor data, locaties en tickets: