Beyond good and evil

In 2012 beklom ik samen met Niels van Veen de legendarische route 'Beyond good and evil' op de Aiguille des Pelerins. Deze route werd in 1992 geopend door Andy Parkin en Mark Twight en verlegde toendertijd de grenzen van het klimmen.

Bij onze eerste poging stonden we tot onze verbazing helemaal alleen onderaan de route en dat terwijl het weer perfect was! Niels vond het echter nodig na een meter of 5 klimmen zijn stijgijzer naar beneden te gooien. Gelukkig had Niels net een friend geplaatst waaraan ik hem kon laten zakken.

Helaas besloot het stijgijzer, ook na verwoede pogingen, niet meer aan de schoen vast te blijven zitten. Gelukkig konden we het baantje richting Chamonix nog redden waar we het probleem met het stijgijzer konden oplossen. De volgende dag moesten we constateren dat we niet meer alleen waren.

Het klimmen was delicaat maar prachtig. Het ijs dat op de rots geplakt zat werd op sommige plaatsten gereduceerd tot nul wat voor een paar prachtige drytool bewegingen zorgde. Het drytoolen maakte het klimmen een stuk zwaarder maar de route kon wel goed afgezekerd worden in de rots. Dit werk was voor Niels wel weggelegd en met het nodige puffen en steunen kwam hij rap boven!

Boven waaide het hard en daardoor kwamen er regelmatig spindrift lawinetjes naar beneden. Deze werden steeds frequenter en daarbij werden ze ook zwaarder. Het ijs wat ik klom was goed maar werd steeds dunner. Het plaatsen van een ijsboor had al geen zin meer. Met de laatste tussenzekering een meter of 10 onder mij werd de spindrift nog wat heftiger. Mijn armen verzuurden en ik vroeg me af wanneer het zou ophouden. Tussen de lawinetjes door kon ik elke keer een meter klimmen om daarna weer in spanning af te wachten of de spindrift nog wel zou ophouden.

Beelden zeggen meer dan woorden dus maakte Niels een mooi filmpje van de beklimming: